Heenreis

30-01; vlucht van London Heathrow naar Miami
Nou, ik heb mn plekje bemachtigd voor de langste vlucht van de 3. Eerste indruk dat ik het vliegtuig zag was ‘holy cow, het heeft een boven’. Helaas was dat bestemd voor ‘captain crew’ en heb ik ook geen plekje bij het raam. Zit nu bijna helemaal achterin, middenrij aan de buitenzijde. De weg erheen was overigens nog wel even haasten; de vlucht vanuit Amsterdam moest eerst een heel groot stuk taxieën op schiphol en vervolgens nog even wachten voor we de baan opmochten. Op Heathrow geland, bleken ze de slurf niet te kunnen koppelen door technische defecten en kregen we dus een trap. Ik was al in de goede terminal gelukkig, dus ik dacht dat ik in een mum van tijd weer bij de goede gate zou staan. Helaas pindakaas. Heathrow is grooooooooot. Haasten haasten, optijd bij de gate en natuurlijk een rij van heb ik jou daar. Maar, zoals ik al zei, ik zit! 
Zojuist heb ik maar even gekeken welke films ze draaien. Grootste deel echter al wel gezien met Bas, dus de keuze is beperkt en een marathon zit er niet in. Ook geen probleem want dan heb ik eindelijk eens even tijd voor mn Lonely Planet. Wat zijn 9 uurtjes nou...

30-01; Op miami airport
WELCOME TO MIAMI BITCH. Ik zat de hele weg al met dat stomme liedje in mn hoofd. Eerst nog maar even de rest van mn reis samenvatten. Ik heb een paar mini-dutjes gedaan, een tijdschriftje gelezen, de lonely planet doorgenomen en heel hard gelachen om ‘indespecible me 2’. Het viel me opzich alles mee, hoewel ik wel gare benen had aan het einde. Inmiddels zijn ze wel weer wakker, want ook hier is het vliegveld weer gigantisch. De weg naar de douana was al oneindig en daar was het ook nog eens mega druk. Amerika ten top wordt alles streng gecontroleerd. Ik stond hem wel te spacen in die rij, in verband met het esta visum. De franse meiden achter mij hadden hele andere printjes daarvan dan ik. Gelukkig geen problemen, na grondige controle van mn foto (bril moest af, staat ook niet op foto tjoh), vingerscans, een oogscan of iig iets met een cameraatje op je gezicht en een stempel in mn paspoort (yay!) mocht ik door. Weer een heel stuk lopen, stukje met een ‘airtrain’ (metro) naar de juiste gates en nu zit ik daar dus te wachten. Zojuist eerst maar mn chillbroek gewisseld voor mn driekwarter. Had het de hele tijd zo warm, terwijl je anders in een vliegtuig zit te vernikkelen... Voor het weer hier had ik het nog niet hoeven doen trouwens, het is even grijs als NL, maar dan met 20 graden en als ik het zo voel zit ik nu juist bij een airco ofzo in de buurt.
Vervolgens even een half uurtje inet gekocht om iedereen op de hoogte te stellen en Bas toch nog even te kunnen spreken, gezien mijn geweldige HTC er vanochtend bij opstaan besloot mee te stoppen en ik dus nergens kon appen. Dat half uur was natuurlijk weer veel te snel voorbij, maar ik heb geen zin om nog een keer te betalen, zodat ik de laatste berichtjes kan binnenhalen en dit kan posten.
Ik heb geen idee hoelaat ik bij het gastgezin arriveer. Als ik goed heb gelezen, is het maar een half uurtje tot een uurtje rijden naar Granada. Ik verwacht er dan rond 22.30 wel te zijn. Dan mag ik EINDELIJK naar bed, hoewel ik nu niet echt moe ben (het is bij jullie 7u later, reken maar uit).
Morgen typ ik dan het laatste stukje reis nog uit en ga ik posten.

31-01; Bij het gastgezin
Ik ben er! De vlucht naar Managua was rustig en heb ik voornamelijk met mijn ogen dicht doorgebracht. Grappig genoeg had het toestel wifi en deed mijn telefoon het ineens weer, dus heb ik snel even wat appjes gestuurd. Ik had wel een windowseat, maar omdat het donker was, viel er weinig te beleven. Het landen was wel heel mooi met al die warm oranje lichten en dan weer uitgestrekte stikdonkere vlakten. Het vliegveld hier is een stuk kleiner, en ik denk dat ik 20 min na landen al buiten stond. Hier stond een chauffeur van onstage klaar om me naar het gastgezin te brengen. Tijdens de rit mn ogen uitgekeken. We reden langs betonnen huisjes maar ook houten bouwvalletjes, alles staat open en wordt ’s avonds afgesloten met hekken. Me hiernaast zitten verbazen over andere aspecten;
- Fietsen doe je op langs de kant van de weg en zonder verlichting. Er zit standaard iemand voor op de stang.
- Auto’s rijden met groot licht aan, waarbij de knop van je lichten je grootste vriend is in geval er een tegenligger komt. Op sommige stukken is wel straatverlichting, maar niet overal staat dit aan. Niet overal zijn de wegen ook even goed; het grindpad op de zandweg is er niks bij.
- Zwerfhonden genoeg hier, waarvan 1 plat op de weg... ook nog een ander beest gespot ter grootte van een eekhoorn, maar dat zal het wel niet zijn geweest.
- Jongeren hangen midden op de weg – letterlijk. Ook zie je ze regelmatig in groepjes zitten rond een kampvuurtje. Ik rook ook bijna de hele weg brandlucht en heb ook enkele verlaten vuurtjes gezien.
- Heel veel sterren! Echt super mooi en weinig lichtvervuiling waardoor ze goed tot hun recht komen.
Nou zo kan ik denk nog wel even doorgaan, maar dan blijft er zo weinig over voor volgende keer.

Ik zit nu dus bij het gastgezin. De jetlag zit er aardig in, was om 5 uur al wakker maar heb opzich wel oke geslapen. Op straat hoor je vrij lang geluiden en rond half 1 is het dan ineens doodstil. Ook in huis hoor je iedereen zijn gang gaan, maar dat zal wel snel genoeg wennen. Net even gedoucht, dikke straal met KOUD water. Maar eigenlijk was dat wel lekker haha.
Er zit in het gastgezin overigens nog een nederlandse meid, zij is nu naar Spaanse les, maar ik verwacht dat ik met haar wel op pad zal gaan. Het is vandaag de bedoeling dat ik een klamboe ga kopen, heb de eerste bult al te pakken. Van onstage krijg ik een prepaidtelefoon te leen, dus daarvoor hoef ik niks te regelen. Het wordt hier afgeraden met je smartphone over straat te gaan en zolang ik nog niet gewend ben, houd ik me daar dan ook maar aan. Ik ga denk nog wel even kijken voor een simmetje met 3g, gezien ik bij het gastgezin niet 24u per dag wifi heb. Ik weet alleen niet of mn telefoon dat kaartje ook leest, dus moet er sowieso 1x mee over straat. Ik heb nu ook gewoon wifi, betaal er wel wat voor maar vind het ook wel fijn gewoon contact te kunnen houden met iedereen.

Voor nu laat ik het hier maar even bij. Ik heb al een aardig verhaal en weet ook even niks meer te vertellen. Tijd om wat spaanse woordjes op papier te zetten, zodat ik me kan redden hier.

Veel liefs, Kelly