Abracadabra, zaag me in tweeën

Hoi allemaal,
Jullie zitten vast met smart te wachten op een volgend verhaal, gezien we alweer ruim een week verder zijn na mijn vorige blogje. Dikke pech, want ik weet eerlijk gezegd niet zoveel te vertellen =)
(oké oké, jullie kennen me langer dan vandaag...)

Ik ben inmiddels aardig ingeburgerd op stage en kan het goed vinden met mijn patiënten. Ongeveer 1,5 uur van mijn dag zit nu volgestouwd en daarna pak ik meestal de laptop en ga wat voor school doen. Vandaag maar eens besloten een agenda te maken in excel en daarin ook een journaal bij te houden met patiëntgegevens, want mijn voornemen hele dossiers aan te leggen in Spaans heb ik al vrij vlot de grond in geboord (mucho trabajo!).
Anyways, zoals ik dus al zei; volgestouwde 1,5 uur en daarna niks. En die kostbare tijd lijkt steeds meer patiënten te bevatten, waardoor er straks nog maar 10 min pp overblijft. Niet de bedoeling, tijd voor een planning! Deze vandaag dus gemaakt en donderdag een proefritje ;) Morgen wordt nog een verrassing; volgens eigen notities heb ik vier patiënten, waarvan 2 op hetzelfde tijdstip en 1 een kwartier later. Abracadabra, zaag me in tweeën. Ik hoop volgende week mijn agenda op de rit te hebben en wat meer tijd van de ochtend te kunnen vullen met behandelen.
Gelukkig is iedereen hier petmakkelijk, dus 5 minuten eerder of later beginnen maakt ze ook niet uit. Denk ook dat de planning waarschijnlijk alleen in mijn ogen handig is, maar overzicht roept mijn naam op het moment ;)

Verder weinig te melden. Afgelopen weekend namen ik en 3 andere meiden de bus naar Managua voor een dagje cultuur en daarna winkelen in een heus winkelcentrum. Vieze tegenvaller joh! Onze planning was het bezoeken van area monumental, bestaande uit enkele monumenten, een park, kathedraal en museum. Taxi erheen, park dicht... Na twee keer aangesproken te zijn tijdens het naslaan van de lonely planet, het bankje daar maar verlaten en naar de malecon (pier) gelopen. Hier bevindt zich puerto salvador allende, waar je een boottochtje kan maken. Leek ons wel een goed tijdverdrijf en bovendien was Berta (vorige gastmoeder) er erg enthousiast over. Het park was in ieder geval erg kleurrijk en had een beetje mexico-style, maar de boot was natuurlijk ver te zoeken. Die van 10.00 verliet net de stijger (om 10.30) en na informeren hoelaat de volgende ging - wat om 12.00 zou zijn – besloten we maar even wat te drinken en dan nog eens te informeren. Informatiepunt twee gaf vervolgens aan dat de boot pas om 15.00 zou gaan, dus bedankt voor het ijsje en opzoek naar de volgende activiteit...
Inmiddels waren we wel door de plannen heen en besloten we een taxi terug te nemen naar Metrocentro, het winkelcentrum. Bleek een stuk minder groot en bovendien voor Nicaraguaanse normen aan de prijzige kant (een Nederlander wordt hier echt nog zuiniger). Komt er op neer dat ik dus nog steeds geen extra lange broek heb gekocht voor stage. Dat zal de laatste week wel worden ;)
Ondanks internationale vrouwendag dus niet echt feest gehad, maar evengoed wel genoten van de gezelligheid en alvast wat indrukken op gedaan van capital Managua.

Voor aankomend weekend staat er nog niets op de planning, maar na een speurtochtje op internet kriebelt het wel om een andere stad, een strandje of een natuurreservaat te bezoeken. Ik houd jullie nog even nieuwsgierig ;)

Bij deze brei ik er een einde aan, evengoed nog een aardig verhaaltje zo. Toedeloe!

Liefs, Kelly