Indio viejo, salsales en een hobbelig fietsritje

¡Hola lectores queridos/queridas!
Este es el tercer fin de semana aquí, hora para una historia nueva.

Zoals jullie merken, gaat het met mijn Spaans weer een stukje beter. Ik laat het aan jullie over er een leuke vertaling aan te hangen. Wees zo vrij deze achter te laten als reactie, dan kan ik ook weer even lachen ;) Mijn vorige verhaal is inmiddels alweer een week geleden, dus bereid je voor op een lange tekst.

Afgelopen weekend heb ik niet veel bijzonders gedaan. Zaterdag in Granada de wandeltour uit de lonely planet gevolgd en in de avond weer lekker uiteten geweest. Als gevolg van een dagje in de zon helaas wel knalrood. Gelukkig geen zere huid, dus goed ingesmeerd met aftersun en 3 dagen later verveld. Ik zeg hallo nieuw huidje dat mooi bruin gaat worden!
Zondag was er een meet&greet van OnStage en de Nederlandse meiden zijn overduidelijk in overvloed aanwezig. Het is een gezellige groep en met keuze uit een man (vrouw) of 12, vind je altijd wel iemand om iets mee te doen :)

Maandag begon mijn tweede week spaanse les. Begon wel oke, maar door een slechte nacht van maandag op dinsdag voelde ik me de 2 dagen erna echt een schaap. Evengoed nog veel geleerd deze week, maar het blijft een kwestie van veel oefenen en vooral durven te praten met de locals.
De activiteiten van deze week waren wat minder boeiend dan afgelopen week en wekten vooral op de lachspieren. Weer even een ‘kort’ overzichtje;

Maandagmiddag stonden er twee koetsten voor ons klaar, om een tochtje door de stad te maken. Eigenlijk tegen mijn principes in meegegaan. De paardjes zijn namelijk behoorlijk mager en trekken een kar voort op wielen die slecht zijn onderhouden en wiebelen aan hun as. Wel nog weer wat bezienswaardigheden gezien, die zaterdag niet op de route stonden. O.a. een ruine van een oud ziekenhuis, el parque de las poetas en het oude treintje en het oudste huisje van Granada (wat helaas dicht was..)
Dinsdag mochten we weer koken en stond er indio viejo met platonos maduros op het menu. Indio viejo is een zeer oud nicaraguaans gerecht en is gebaseerd op de ‘gooi alles in een pan’ techniek. Recept bestond uit tortillas, sinaasappelsap, tomaat, ui, vlees, knoflook en nog wat andere groentjes. Het zag er echt niet uit in de pan, maar kwa smaak kon het er wel mee door. De platanos maduros (gebakken banaan) zijn vaste prik bij bijna ieder maal, maar smaakten evengoed weer lekker.
Woensdag kregen we de kans om te proberen een pot te vormen uit een homp klei. We bezochten San Juan de Oriente, wat bekend staat om zijn keramiek. Het vrouwtje dat het voordeed maaide als een malle met haar voet over de schijf die het platform aandraaide en liet het er tegelijkertijd als een eitje uitzien een pot te vormen. Ik besloot de andere studenten voor te laten gaan en vooral goed te kijken, zodat ik mijn knutselwerk ook een waardige pot kon noemen. Na een goed begin is de poging natuurlijk evengoed mislukt en onstond er een gat aan de bodemrand.
Donderdag tot slot een lesje gehad in salsa, merengue en palo de mayo. Ik zou zeggen, zoek van de laatst genoemde een filmpje op. De dans is niet te beschrijven en wij dachten hier zo ongeveer allemaal dat we voor de gek werden gehouden. De merengue was wel weer erg leuk om te doen, en leek veel op de pasjes die ik jaren geleden eens bij verbiest had geleerd.
Vrijdagmiddag was vervolgens weer vrij en heb ik studerend doorgebracht bij het zwembad.

Tot slot nog wat over vandaag;
Vanochtend tussen 8.00 en 8.15 moesten we verzamelen bij de bussen naar Rivas voor een uitje naar het platteland georganiseerd door OnStage. Op het programma stonden een fietstocht door de community en na de lunch een tochtje op een ossenkar. Geheel in nica-style liep dit natuurlijk anders; de man met wie alles was afgesproken werkte er niet meer en niemand daar wist van onze komst. Echter geen woord aan vuil te maken, want met een minuut of 30 was alles in kannen en kruiken met een aangepast programma van een fietstocht en een wandeling.
Ik heb genoten van de wandeling en de vele fruitbomen (nooit geweten hoe een ananas groeit!), bovendien keek ik uit naar het zien van wat vogeltjes, aapjes en andere beestjes in het wild. Naast een paar grote vlinders, de nationale vogel (sorry naam vergeten) en een paar hele snelle eekhoorns (onmogelijk om te fotograferen), helaas nog steeds geen aapjes gezien. Gelukkig nog genoeg mogelijkheden in de resterende tijd hier.
Na een uitgebreide lunch van – 3x raden – rijst, bonen, gebakken banaan, ensalada de tomates en overheerlijke kip, was het tijd om te gaan fietsen. De mountainbikes die klaarstonden hadden echter wel wat probleempjes met het zadel (los), remmen (versleten) of de versnellingen (onmogelijk zonder de ketting te verliezen), dus dat beloofde wat. Na het opstappen had ik echt het gevoel voor het eerst te fietsen sinds jaren en vond ik het doodeng de heuveltjes af te gaan. Gelukkig vrij snel gewend en al snel had ik het tempo erin, hoewel nog wat angstvallig voor alle kuilen in de dirtroad. Onderweg nog een koppeltje varkens tegengekomen, die daar vrij rondscharrelen en dat op dat moment besloten midden op de weg te doen. Maar, met heel veel gehobbel en stofhappen het ritje wel voltooid!

Inmiddels is het hier nu even na 18.00 en staat er voor vanavond eveneens weer een etentje buiten de deur op de planning. Tot die tijd nog maar even aan de bak met het oefenen van spaans. Aankomende donderdag heb ik mijn ‘tentamen’ en vrijdag ontvang ik dan een certificaat. Mij benieuwen welk niveau ik ga behalen :)
Verder is er deze week een poëziefestival in de stad, wat morgen begint. Er schijnen naast verschillende voordrachten ook wat bandjes etc. op te treden en woensdagmiddag is er iets van een carnaval. Ook wel leuk dus!

De foto’s zal ik van de week uploaden – zowel hier als op facebook.

Hasta la proxima ves,
Muchos besos Kelly